Καμπάνης, Άριστος

(Αθήνα 1883 – 1956). Δημοσιογράφος και λογοτέχνης. Παρακολούθησε μαθήματα στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Σταδιοδρόμησε ως δημοσιογράφος, συνεργαζόμενος με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, γράφοντας κυρίως κριτικές βιβλίων και λογοτεχνικά κείμενα. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1914 με την ποιητική συλλογή Προσφορά στον Ήφαιστο. Το χρονικό διάστημα 1921-23 εξέδωσε την εφημερίδα Πρωτεύουσα και τα περιοδικά Ελληνικά χρονικά και Το νέον κράτος. Άλλα έργα του είναι: Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας (1925), Ναοί και τάφοι (1925, ταξιδιωτικό), Ιστορία της νέας ελληνικής κριτικής (1935) και Ιστορία των αισθητικών θεωριών (1936). Μετέφρασε, επίσης, τον Βίο του Ιησού του Ρενάν και το Εγχειρίδιο του Επίκτητου και προλόγισε πολλά έργα διαφόρων πεζογράφων της εποχής του. Πέθανε στο Δρομοκαΐτειο, με κλονισμένη την ψυχική του υγεία, μετά την καταδίκη του ως δοσίλογου, για τη συνεργασία του με τις κατοχικές δυνάμεις του 1941-44. Νωρίτερα, είχε συνεργαστεί και με το διδακτορικό καθεστώς του Μεταξά.